The snow - Part I

Donderdag, de dag voor vertrek, was Vancouver wederom bedekt met een witte sluier van sneeuw. Dit keer een nog dikkere laag dan afgelopen week. Ook hier stoppen metro's ermee wanneer er teveel sneeuw valt, maar het dagelijkse leven gaat van de rest gewoon door in downtown Vancouver, ondanks het feit dat ze hier zó veel sneeuw niet gewend zijn.

Buiten Vancouver is het een heel ander verhaal. Daar worden snelwegen afgesloten i.v.m. te veel sneeuw op de weg. Gelukkig was dat een highway die wij niet hoefden te volgen. Wij zijn onderweg naar Kelowna om daar een oud collega op te zoeken. Een rit van 418 km die als een mooie winterdag begon.

Hoe verder de rit vordert, hoe slechter het weer wordt. Van de 2 banen is eigenlijk nog maar 1 baan vrij van sneeuw. Desondanks denderen er regelmatig vrachtwagens en gewone auto's ons voorbij op baan 2. Zelfs wanneer er een vrachtwagen op zijn kant in de greppel ligt en verderop een 4WD volledig gecrasht tot stilstand in de vangrail is gekomen, gaat de voet niet van het rechter pedaal. Maar ja, wie zijn wij om te oordelen, alsof wij verstand van sneeuw en autorijden hebben. Tijdens het laatste stuk van de rit wordt het zicht en de weg echt slecht. De snelheid zakt naar zo'n 50 km per uur en rijden we noodgedwongen in kolonne naar onze eindbestemming.

On the road again

Afgelopen maandag zijn we met de metro terug naar de luchthaven gegaan om onze rental in ontvangst te nemen. Vlak voordat we de metro instapten, bedachten we ons dat er misschien wel naar onze paspoorten gevraagd zou kunnen worden en deze lagen nog in de kluis op de kamer. Dus met een snelle draf terug om deze toch maar op te halen. Met een klein half uur vertraging dan toch in de metro naar de luchthaven.
Een voucher, creditcard en en 2 rijbewijzen (en geen paspoorten) waren voldoende voor het in ontvangst nemen van de auto, die trouwens een stuk groter uitviel dan besproken. Wij hadden voor een midsize betaald, maar deze wordt alleen maar geleverd met all season banden en niet met winterbanden die voor sommige wegen verplicht zijn. Na bijbetaling van een fors bedrag waren we een hoop dollars armer en een enorme grote slee rijker. In deze "mafia bak" kan je zeker 4 lijken kwijt in de achterbak, dus onze overvloed aan bagage moet aanstaande vrijdag geen probleem zijn.
Na wat rond getoerd te hebben door Noord-Vancouver dan toch maar weer terug naar ons hotel waar onze tijdelijke ros door een ontzettende aardige man van het hotel wordt afgevoerd voor de nacht  naar een afgesloten plekje onder ons slaapverblijf.

De volgende ochtend zijn we naar Whistler gegaan. Een klein wintersport dorpje 127 km ten noorden van Vancouver. Met -9 op de thermometer en een kraakheldere lucht een adembenemende rit langs de kust door de bergen. Langs de rotswanden waren de kleine watervalletjes volkomen bevroren door de aanhoudende kou van de laatste week. Hoe noordelijker we kwamen, hoe verder de temperatuur daalde.
Aangekomen in het dorpje stond het kwik op -15, waardoor je jezelf  buiten snel moest aankleden om maar niet al teveel af te koelen.
Van enkele skiërs en snowboarders hoorden we dat het boven op de piste zelfs -25 was, waardoor sommige van hun het toch maar voor gezien hielden.

Terug in Vancouver leek -5 vanaf toen een stuk minder koud als voordien. Dit voorproefje van kou was een ultieme test voor Canmore, waar het de hele week rond de -25 is geweest.

Vancouver Aquarium

Vandaag als 2 echte toeristen de kou van -5 getrotseerd om Vancouver Aquarium in Stanley Park te bezoeken. Ondanks de temperatuur was het een schitterende winterdag met een mooie zon aan de hemel.

Voor iedereen die Vancouver een keer bezoekt, is het Aquarium een "must see"
Hieronder een klein filmpje die we hebben gemaakt van de kwallen en een zeeschildpad.
Verder kan je er de beluga's, zeeleeuwen, dolfijnen, zeeotter's, haaien, pijlstaartroggen, slangen en  enorme tropische vissen van dichtbij bekijken.