Monday 10 January 2011

Kijiji

Kijiji.ca is de marktplaats van Canada. Echt super handig als je op zoek bent naar 2e hands spullen. Een week of 2 geleden hebben we in Calgary een BBQ voor een vaste gasaansluiting gekocht.

Nu waren we op zoek naar een bed voor de toekomstige logeerkamer. Dat is een lange zoektocht, aangezien hier voor alles de hoofdprijs wordt gevraagd. Uiteindelijk stuitten we op iemand die heel veel te koop had op Kijiji, waarmee we een afspraak voor bezichtiging hadden gemaakt. Gelukkig woonde Vince (de verkoper) in Canmore zodat we niet al te lang onderweg waren voor het geval het op niets zou uitlopen.  Het huis waar Vince woonde was omgeven door oude 2e hands auto's, fietsen, meubilair, skies, banden, vuilniszakken en een hoop ondefinieerbare andere zaken verborgen in de sneeuw. Binnen was het niet veel beter. Toen we vertelden dat we voor een bed kwamen, waarvan we de hoop eigenlijk al opgegeven hadden, stoof hij een andere ruimte in waar een hoop lawaai uit kwam.
Terwijl wij wachten keken we de "woonkamer" in waar 2 andere vreemde gasten televisie zaten te kijken. De één begon een vaag gesprek over dat zijn vader een Nederlander was, zijn moeder een "Native", maar zijn stiefvader was weer een Duitser, dit vertelde hij lurkend aan een hashpijp. Toen hij ook nog zijn fiets wilde verkopen waarop hij niet meer reed  na 20 jaar aan de coke gezeten te hebben en daarna met een helicopter was neergestort, zijn we maar afgehaakt.  Ondertussen was Vince uit zijn kamertje gekomen en liet ons een bed zien waar ik nog de hond van de buurman niet op zou laten slapen.

Al met al met onverrichte zaken terug naar huis. 's Avonds belde Vince dat hij zojuist een mooi, nieuw bed had opgehaald in Banff die we toch echt moesten zien. Hij kwam wel even voorbij met zijn busje.
Op ons balkon staat nu een bed met boxspring te wachten voor de verhuizing van volgende week.

 

Sunday 9 January 2011

Bitterballen

Als je mij zou vragen wat ik zou missen qua eten uit Nederland, dan is dat eigenlijk niets. Toch kan je opeens trek krijgen in een bitterbal.  Hoe los je dit op in een land waar deze niet te koop zijn. Precies, zelf maken. Even op het internet kijken naar een recept, boodschappen doen en dan kan het feest beginnen. Helaas duurt het drie dagen voordat de eerste bitterbal gegeten kan worden.
Op de 2e dag tijdens het rollen van de ballen in de paneermeel, komen we tot de conclusie dat we niet genoeg paneermeel hebben. Vreemd genoeg is dit een duur produkt hier in Canada. Een doosje met de helft van de inhoud als in Nederland kost € 3,00. Ondanks dat de supermarkten hier tot 23.00 open zijn. besluiten we toch maar zelf snel paneermeel maken. Gelukkig hebben we nog genoeg brood in de vriezer, wat na 3 kwartier in de oven beschuit was geworden en daardoor perfect in de blender kon worden vermalen tot paneermeel.
Toen de bitterballen uiteindelijk klaar waren en bij lagen te komen in de vriezer moest de keuken nog opgeruimd worden. Het leek wel een slachtveld, met overal bloem, ei en paneermeel.
Ze zijn in iedergeval heerlijk geworden!