Sinterklaas in februari

Vorige week dinsdag was de vrachtwagen met onze spullen eindelijk aangekomen in Calgary. Daar moesten we eerst bij de douane onze spullen inklaren. Dat inklaren is niets meer dan zeggen dat de dozen in de vrachtauto van jouw zijn en een handtekening zetten. Dit alles duurde ongeveer 20 minuten, om daarna rechtsomkeert te kunnen maken. Nu we dan toch om 9 uur 's ochtends in Calgary zijn, gaan we ook maar boodschappen doen en spreken we met de chauffeur af, om rond 12.00 uur in Canmore te zijn. Enigszins verlaat door extreme wind met sneeuw en een heftig ongeluk van drie vrachtwagens op de andere rijbaan zijn we dan toch om 1 uur thuis. Alleen geen vrachtwagen te bekennen. Ondanks dat we hadden uitgelegd waar we woonden, was de chauffeur toch naar een ander adres gereden (gelukkig is het dorp niet al te groot).
Na een telefoontje en wat uitleg kon het uitladen dan toch beginnen. Voor de verhuizers hadden we een paadje naar onze terrasdeuren sneeuwvrij gemaakt, zodat zij niet door het hele appartementencomplex hoefden te sjouwen. Hierdoor stonden binnen een half uurtje 27 dozen,  2 leren stoelen en onze fietsen binnen in ons nieuwe huis. Het uitpakken was als pakjesavond, geen idee wat er in de dozen zat.  Door de vrieskou van afgelopen weken waren boekkaften bevroren, kleding leek wel behandeld met stijfsel en waren onze vloeibare toiletspullen net bevroren ijslollies met een lekker geurtje. Helaas waren de 2 leren stoelen beschadigd tijdens het vervoer en daarnaast zijn de pedalen van onze fietsen ook nergens te bekennen.
Om 1 uur 's nachts stond alles eindelijk op zijn plaats, toen we gebeld werden door onze makelaar in Nederland, met goed nieuws. Er was een bod uitgebracht op ons huis wat goed genoeg was om te accepteren. Dus als de financiering van de koper rondkomt, dan moeten we binnenkort éven terug naar Nederland.