Tuesday 26 July 2011

Going North Part II

Na enige vertraging opgelopen te hebben in Whitehorse, door nieuwe autoperikelen, eindelijk richting Dawson en dus 550 kilometer dichterbij de Dempster. Nadat de oliedrukproblemen zijn opgelost, ontdekten we later dat onze auto olie drupte. Bij Canadian Tire werd het al snel duidelijk dat er een lek zat in de slang die de stuurbekrachtigingsvloeistof vervoert. Dawson is wereld beroemd door de grote goldrush eind 1800. Het stadje ziet er nog authentiek uit. Er wordt geprobeerd de voorpuien te behouden en alleen de hoofdstraat is geasfalteerd. De resterende wegen zijn van gravel en het looppad is een houten boardwalk. Er hangt uiteraard een hoog toeristisch gehalte, maar er wordt ook nog steeds goud gedolven.

Doordat een beer een prachtige campground onveilig maakt, zijn we genoodzaakt op een RV park te gaan staan. Volledig ingebouwd door campers en caravans, zetten we ons tentje naast een Duits gezin. Zij hebben de bijna oneindige weg die wij gereden hadden vanaf Whitehorse, op de fiets voltooid. Aan de andere kant stond een geƫmigreerde Duits echtpaar. Hij had sinds 1980 in Dawson City een landclaim en 6 jaar intensief naar goud gezocht. Volgens hem was het een mooi avontuur, maar rijk kon je er niet van worden. Zijn opbrengst van de afgelopen weken delven, was een ivoren mammoet-slagtand van ongeveer 30.000 jaren oud.

Hoe noordelijker we komen, hoe langer het licht blijft: om 12 uur ’s nachts was het nog steeds hartstikke licht.



’s Ochtends bij het aftanken, staat er een gigantisch pick up truck met een camperachtige opbouw aan de zijkant van het benzinestation. Na beter de opdrukken aan de zijkant bekeken te hebben, blijkt dat ze uit Nederland komen. Binnen bij de kassa treffen we het stel dat de trotse eigenaar is van dit prachtige, gigantische apparaat. We raken aan de praat en komen te weten dat ze hun bedrijf en huis verkocht hebben en nu de wereld over reizen; a dream come true.

Onze eerste overnachting op de Dempster was in Tombstone Provincial Park. Vandaag zijn we doorgereden naar Eagle Plains, dit ligt precies halverwege de Dempster Highway. De eerste plek waar na 369 kilometer (!) weer tekenen van menselijk leven zijn en dus ook een benzinestation.



De weersverwachting is ongelooflijk voor onze rit voorbij de poolcirkel: de komende dagen boven de 25 graden Celsius. De extra ingepakte warme kleding voor dit deel van het Noord-Amerikaanse continent kan ingepakt blijven :-) 

2 comments:

  1. Klinkt weer geweldig! Heel leuk ook, die wereldreizigers, benieuwd waar ze allemaal met de auto weten te komen.
    Wat heerlijk trouwens, even echt zomerse temperaturen. Daar ontbreekt het hier behoorlijk aan deze juli. Geniet ervan!

    ReplyDelete